De expo ‘Velofanfares, een uniek en knotsgek verhaal’ van Geert Vanmaeckelberghe, schrijver van het boek ‘Fietsen & Trompen’, werpt een blik op de vergeten geschiedenis van fietsende fanfares.
Toen de fiets eind negentiende eeuw zijn doorbraak kende, werden er overal in Vlaanderen veloclubs opgericht. Om het veilig te houden, moesten fietsers trompen - toeteren - aan de hoek van de straat. De veloclubs (wielertoeristenclubs avant la lettre) vonden er niets beter op dan klaroenblazers voorop te laten rijden en zo’n zestig veloclubs hadden een eigen fietsend trompetterkorps. Uniek in de wereld, sport- en muziekbeoefening binnen één vereniging. De velofanfares speelden een belangrijke rol in het sociale leven en ijverden voor betere wegen, de aanleg van fietspaden en de vermindering en uiteindelijke afschaffing van de velotaks.